Ο ανταγωνισμός, η τοξικότητα και η αγρανάπαυση!
Η pole position επι Γερμανικού εδάφους δεν ήταν αρκετή ώστε ο Κώστας Βάμβουκας να παρακινηθεί για να διεκδικήσει κι άλλες διακρίσεις στην φετινή σεζόν. Η εξαιρετική εμφάνιση συνοδεύτηκε απο μια ακόμα δήλωση αποχώρησης, μετά απο αυτές των Αμπατζίδη και Ζαλογιάννη. Σε αντίθεση με τις δηλώσεις των δυο προηγούμενων ο Βάμβουκας δεν εστίασε σε αποφάσεις αγωνοδικών αλλά περισσότερο στην τοξικότητα, όπως είπε, μεταξύ των ανταγωνιστών του grid αλλά και στον τραυματισμό του που τον περιορίζει στο να αποδώσει στο 100%. Δήλωσε ότι θα παραμείνει στις υπηρεσείς της Mamba ως αναπληρωματικός και ότι θα είναι εκεί όταν και αν τον χρειαστεί η ομάδα. Για την ώρα επιλέγει την "αγρανάπαυση" για την ψυχική του ηρεμία πριν πάρει οριστικές αποφάσεις για το μέλλον του στο πρωτάθλημα.
-K. Bάμβουκας : "Ανακοινώνω την αποχώρηση μου από βασικός οδηγός της Mamba και την μετατόπιση μου σε reserve driver για το υπόλοιπο της σεζόν. Οι λόγοι μου είναι προσωπικοί και σε συνδιασμό με το βεβαρημένο επαγγελματικό πρόγραμμα μου, αποφασίζω να κατανέμω τον προσωπικό μου χρόνο για αυτή την χρονιά αλλού. Αν τώρα σε κάποιο αγώνα έχω χρόνο και όρεξη να εμφανιστώ, και φυσικά υπάρχει θέση ελεύθερη στην ομάδα που εκπροσωπώ και με αφήσουν οι αρμόδιοι, θα την πατήσουμε την γκαζιά ξανά.
Μιας που είμαι λιγομίλητος σαν τύπος γενικότερα, δεν έχω πει αυτά που κατά καιρούς με προβλημάτισαν ή με έκαναν να δυσανασχετήσω με τη κατάσταση.
Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με διαχείριση και αγωνοδίκες, το έκανα ελάχιστες φορές σε σχέση με άλλους, και δεν θα το κάνω και τώρα.
Αυτό που με κάνει να μην θέλω άλλο ή να κοιτάω άλλα πράγματα αλλού, είναι η τοξικότητα της κατάστασης.
Ναι φίλοι μου, υπάρχει, είναι αληθινή και δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να αλλάξει (ελπίζω).
Δυστυχώς μας ενδιαφέρει πιο πολύ να ασχολούμαστε με τα προβλήματα των άλλων (η με τα κατορθώματα των άλλων) παρά να το πάμε ένα βήμα πιο μπροστά.
Μας αρέσει ή ωθούμε, να μειώνουμε την προσπάθεια των άλλων για να νιώσουμε λίγο καλύτερα εμείς, ή να παίξουμε με την ψυχολογία των άλλων (με το έτσι θέλω, πλεόν η λογοκρισία θεωρείται ανάλογα τις λέξεις και ενός τύπου bulling).
Δεν ξέρω βέβαια αν στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε πέσει σε τοίχο, δηλαδή 24 νάρκισοι να τρέχουν μέχρι τελικής πτώσεως, αν και δεν το νομίζω. Πείσμα υπάρχει σίγουρα, και γιατί όχι αφού χωρίς πείσμα, δεν γίνεται δουλειά, πουθενά.
Αμφιβάλω για το παραπάνω, θεωρώ ότι εν τέλει όλοι είμαστε good guys και κάπως θα μπορούσαμε να το στρώναμε αυτό, και να ηρεμούσε η τοξικότητα.
Θα ήταν το ιδανικό σενάριο, αλλά η ιστορία έχει δείξει ξεκάθαρα ότι χρειάζονται πάντα ρυζικές αλλαγές για να μεταπηδήσεις επίπεδο."
